سومین و چهارمین شب احیای ۲۵ و ۲۷ رمضان برابر با ۱۱ و ۱۳ مرداد، در مسجد داروغه و شهرک مهاباد با موضوع توبه و تقوا برگزار شد.
در این مراسم ماموستا خلیل پارسا ضمن سخنانی، برای پاکسازی درون به دو راهکار اعتراف به گناه و توبه اشاره کرد. وی گفت: توبه بازگشت به خداست و همه‌ی ما گناه می‌کنیم. بد حجابی و چشم‌چرانی و... کار بیشتر ماست. ترمذی می‌گوید کسی که دو نماز را به هم نزدیک کند، باب گناهان کبیره را باز کرده است. پس توبه بر همه‌ی مؤمنان لازم است: «وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ» (نور۳۱). آنهم توبه نصوح باشد: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا» (تحریم ۸) و باید ۳ شرط داشته باشد: ۱. شامل و فراگیر برای همه گناهان نه بعضی‌ها ۲. ناصح و هشداردهنده باشد در زمان بازگشت به گناه. ۳. خالص برای خدا نه به خاطر فایده‌ی جسمی. مثل ترک شراب بخاطر حفظ بدن نه از روی تقوا. توبه‌ی ما باید توبه‌ای باشد مثل گناهکار قهاری که ۴۰ سال در زمان حضرت موسی گناه کرده بود و بخاطر توبه‌ی نصوح او باران بارید. مالک بن دینار شراب‌خواره نیز بعد از توبه، به شخص ناصحی تبدیل شده بود.
وی درباره‌ی شرایط توبه گفت: «توبه باید: ۱. پشیمانی از گناهان گذشته نه تعریف آن‌ها برای مردم. ۲. ترک بلافاصله نه امروز و فردا کردن ۳. عزم و اراده‌ی قوی برای آینده.» وی درباره‌ی اهمیت احساس حضور خدا در کاهش گناهان گفت: شخصی که نمی‌دانست گناهانش را چطور ترک کند، دانایی به او گفت اگر می‌خواهی گناه کنی، از ملک خدا خارج شو، از رزق خدا نخور، از دست عزرائیل فرار کن و پرونده‌ی آخرت خود را نابود کن. اگر نتوانستی، پس گناه نکن.
وی در پایان سخنانش درباره‌ی توابیت خدا گفت: «خداوند در یک حدیث قدسی می‌فرماید: تو را بدست خود خلق کردم، از روح خودم به تو دمیدم، با نعمت خودم به تو روزی دادم، تو نافرمانی و گناه می‌کنی. باز اگر برگردی قبولت می‌کنم. تو را به خدا می‌توانی خدایی مثل من پیدا کنی.»
چهارمین شب احیای ۲۷ رمضان برابر با ۱۳ مرداد، در مسجد شهرک مهاباد با موضوع تقوا، برگزار شد.
در این مراسم جلال معروفیان در ابتدای سخنانش، دین اسلام را رحمت و جزو منابع طبیعی مثل نفت و گاز و آب معرفی نمود. وی گفت: اگر مسلمانان سکوت کنند و از اسلام دفاع نکنند، اسلام جای خودش را باز می‌کند.
وی ماه رمضان را به یک دانشگاه تشبیه کرد که ثبت نام آن از اول ماه شروع شده که با پارچه‌ی آبی (آسمان) و با خط زرد (ماه) بر سر در محل‌های ثبت نام (مساجد) نصب شده است. حال که در اواخر این ماه هستیم از خود بپرسیم که چرا در این ماه کم غذا خوردیم و کم خوابیدیم و در عوض، زیاد نماز و قرآن خواندیم و زیاد بیدار ماندیم؟ جواب سؤال، کلمه‌ی تقوا است (لعلکم تتقون).
کلمه‌ی تقوا و مشتقاتش ۲۵۸ بار در قرآن آمده و با خیلی از بحث‌های قرآن مطرح شده مثل قرض دادن، همبستری، وصیت و.... راستی چرا ما الان وصیت نمی‌کنیم؟ چون به فکر مرگ نیستیم. در حالی که تقوا یعنی آنلاین (online) بودن و همیشه به خدا وصل بودن.
این دبیر آموزش و پرورش، به مواردی از مصادیق تقوا اشاره کرد که علاج دردهای ما در زندگی فردی و اجتماعی‌اند:
۱. با کمک تقوا، فرقان (نیروی جداکننده حق و باطل) برای ما حاصل می‌شود «إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقَانًا» (انفال۲۹). اگر درست و غلط را از هم تشخیص دهیم و درباره خود آگاهی داشته باشیم، پس دیگر فریب شیطان را نمی‌خوریم. حضرت عمر که یکی از سربازانش دچار شراب خواری شده بود، پیش او رفت و در جواب اعتراض اطرافیان گفت این شخص اکنون به کمک من نیاز دارد که فریب شیطان را خورده است. اگر اسیر چشم و گوش و شکم و... شدیم، مدیریت خود و جامعه دیگر معنی ندارد.
۲. با کمک تقوا به فکر فردای خود باشیم «اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ» (حشر۱۸). دنیا هم و غم ما نباشد. دیوانه‌ای بوده که با گردنبندش، خودش را می‌شناخت. روزی یک نفر گردنبند او را در خواب باز کرد و به گردن خود بست و پیش او خوابید. دیوانه که بیدار شد گفت اگر این شخص من باشم، پس من کی هستم؟! امروزه خانه و ماشین و زن و... گردنبند ما هستند و با آن‌ها به وجود خود پی می‌بریم. آیا فقط امروز دنیا مهم است و به فکر فردا نباشیم.
۳. با تقوا، زبان و حرف‌های خود را کنترل کنیم «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا» (احزاب۷۰). مگر هر حرفی که بر زبان می‌آوریم فرشته‌ای رقیب و عتید آن را یاد داشت نمی‌کند؟
۴. با تقوا، گوش خود را کنترل کنیم «وَإِنَّهُ لَتَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ» (حاقه۴۸). «هَذَا بَیَانٌ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ» (آل عمران ۱۳۸).
۵. تقوا را در خوردن رعایت کنیم «فَکُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلَالًا طَیِّبًا وَاتَّقُوا اللَّهَ» (انفال۶۹).
۶. تقوا در رفت و آمد و معاشرت باشد «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَکُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ» (توبه ۱۱۹). دوست بد، انرژی پنهان بد دارد. «الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ» (زخرف۶۷) یعنی دوستان، در آن روز، دشمنان یکدیگر خواهند شد، مگر پرهیزگاران.
۷. تقوا با خانواده و همسر و فرندان باشد «وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا» (فرقان۷۴)
۸. در روابط اجتماعی و شهروندی تقوا رعایت شود. غیبت و تجسس و سوء ظن (حجرات۱۱-۱۲) آفت اجتماع است و در نجوا هم باید مواظب باشیم «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَیْتُمْ... وَاتَّقُوا اللَّهَ» (مجادله۹).
۹. در مسئولیت اجتماعی باید تقوا داشت. ما امت وسط، نمونه و کُلّکُم راعٍ هستیم. پس باید اصلاح هم داشته باشیم «مَنِ اتَّقَى وَأَصْلَحَ» (اعراف۳۵).
وی در پایان سخنانش، به چند مورد از پاداش‌های تقوا مثل معیت خداوند، دوست داشتن خدا، نزدیک شدن بهشت برای متقی اشاره نمود و ختم کلامش، ذکر چند ملاک برای تقوا از زبان صحابه بود. حضرت علی فرموده اگر همه‌ی کارهای شما روی یک سینی بدون سرپوش گذاشته شود، و شما از آن‌ها خجالت نکشیدی، به درجه‌ی تقوا رسیده‌ای. حضرت عمر تقوا را به عبور کردن از بین خار و خاشاک تشبیه کرده که شخص با حساسیت تمام، لباس‌هایش را جمع می‌کند و از بین آن‌ها رد می‌شود. استاد امام سعید نورسی از تربیت او سؤال کرد و مادرش گفت که بدون وضو به او شیر نداده و پدرش گفت که در راه بازگرداندن گاو‌ها به منزل، دهان گاو‌ها را بسته بوده تا از مزارع مردم، تغذیه نکنند.
نظرات